สัญญาฟิวเจอร์สอนุญาตให้ผู้ซื้อและผู้ขายเจรจาราคาของทรัพย์สินที่มีการแลกเปลี่ยนในภายหลัง ผู้ซื้อในฟิวเจอร์สจะ goes long คือหวังว่าทรัพย์สินจะเพิ่มมูลค่า ผู้ขายจะ goes short หวังว่าทรัพย์สินจะลดลง ฟิวเจอร์ส ค่อนข้างคล้ายกับ Forward Contract,สัญญาทั้งสองประเภทรับประกันราคาของการเทรดที่ถูกเลื่อนออกไป แต่มีความแตกต่างในประเด็นสำคัญดังนี้ ประการแรก ฟิวเจอร์สได้เทรดผ่านตลาดหลักทรัพย์ซึ่งหมายความว่าต้องเป็นมาตรฐานและดังนั้นจะเข้มงวดกว่าสัญญาล่วงหน้า ประการที่สอง ฟิวเจอร์สเป็นตลาดรายวันซึ่งหมายความว่าส่วนต่างของมูลค่าสัญญาตั้งแต่การทำสัญญาจะได้ชำระเป็นรายวันระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ไม่เหมือนกับสัญญาซื้อขายล่วงหน้าจะได้ชำระเมื่อสิ้นสัญญา สุดท้าย ฟิวเจอร์สส่วนใหญ่จะได้ใช้โดยนักเก็งกำไรที่ไม่มีเจตนาในการเป็นเจ้าของสินทรัพย์ที่กำลังเทรดอยู่ ซึ่งหมายความว่าสัญญาฟิวเจอร์สมักจะปิดก่อนที่มันจะครบกำหนด ในทางตรงกันข้ามสัญญาล่วงหน้าจะได้ขายโดยเกษตรกร,ผู้ที่ต้องการป้องกันความเสี่ยงจะช่วยป้องกันความไม่แน่นอนของราคา ดังนั้นสินค้าที่ซื้อขายกันจึงมักมีการแลกเปลี่ยนกันเมื่อครบกำหนดสัญญา